166. Lucht en leegte

Gelukkig De Mens - De vrijzinnige Bijbelpodcast

Eerst even dit. Op 7 8 en 9 maart vinden de doopsgezinde studiedagen weer plaats. Dit weekend staat in het teken van benoemen waar het werkelijk om gaat. Het is een weekend vol vieren, zingen, luisteren, bidden, stil worden en ontmoeten. Het is een weekend van nieuwe vormen, van nieuwe vieringen en hier hebben we jou voor nodig. Om samen te leren, te delen, te vieren. Want geloven doe je niet alleen. Je kunt je nu opgeven via www.dopersduin.nl/studiedagen. En Wieteke en Wiebe zullen ook aanwezig zijn. --- Deze week weer een eeuwenoude tekst die zo actueel is alsof hij gisteren geschreven is. Een tekst van Prediker 4 over onvermogen. Onvermogen om iets te doen. Iets te kunnen veranderen. Omdat het te groot is, te overweldigend. Luister nu de nieuwste aflevering van Gelukkig De Mens: Lucht en leegte via #spotify, #pocketcasts, #applepodcasts, www.gelukkigdemens.nl/166-lucht-en-leegte in je eigen podcastapp. Prediker 4 Van die dagen dat je niet tot de wereld lijkt te kunnen doordringen. Omdat hij je al ontgaat voordat je goed en wel zicht hebt gekregen op hoe de dingen zijn. Dit stukje tekst is een van die teksten waarbij mensen hem zo uitleggen dat het gaat over God. Ik weet niet hoe jullie het horen, maar ik hoor het niet. Als dit in de tijd van Prediker al was, dan is dat dus nog het geval. En misschien nog wel erger. Besef dat dit het is. Dat je dit ene leven hebt en dat je in dit leven jezelf niet kunt meten met de grote bewegingen van de wereld. Prediker 4 Ik vestigde mijn aandacht op alle onderdrukking die er is onder de zon en zag de tranen van de onderdrukten. Er is niemand die hen bijstaat. De onderdrukkers onderdrukken hen met harde hand, en er is niemand die hen bijstaat. De doden, meende ik, zijn gelukkiger te prijzen dan de levenden. Zij die al gestorven zijn, zijn beter af dan zij die nog in leven zijn. Maar beter af dan beiden is degene die nog niet geboren is en nog geen weet heeft van het onrecht dat er wordt begaan onder de zon. Ik heb al het gezwoeg gezien, en vastgesteld dat alles wat een mens bereikt het resultaat is van zijn afgunst op een ander. Ook dat is enkel lucht en najagen van wind. Het is waar, een dwaas zit met zijn handen in zijn schoot en kwijnt zo langzaam weg. Maar beter is één hand gevuld met rust dan beide vuisten vol gezwoeg en najagen van wind. Ik vestigde mijn aandacht op nog iets anders onder de zon, en ook dat is leegte. Iemand is helemaal alleen. Hij heeft zelfs geen zoon of broer, maar toch zwoegt hij almaar door en wordt zijn dorst naar rijkdom nooit gelest. Voor wie beult hij zich zo af en ontzegt hij zich de genoegens van het leven? Ook dat is enkel leegte en een trieste zaak. Je kunt beter met zijn tweeën dan alleen zijn, want samen zwoegen loont. Wanneer twee vrienden samen zijn en een van beiden valt, helpt de ander hem weer overeind, maar wie alleen is en ten val komt is beklagenswaardig, want hij heeft niemand die hem op de been helpt. Wanneer je bij elkaar slaapt, geef je warmte aan elkaar, maar hoe krijgt iemand die alleen slaapt het ooit warm? En iemand die alleen is kan zich niet verdedigen wanneer hij aangevallen wordt, maar met zijn tweeën houd je stand. Een koord dat uit drie strengen is gevlochten, is niet snel stuk te trekken. Beter een wijze jongen die van lage afkomst is dan een oude dwaze koning die zijn oren sluit voor goede raad. Er was een jongen die gevangenzat, maar vrijkwam om een oude koning op te volgen. En dat terwijl hij in diens rijk als een onbeduidend iemand was geboren. Ik zag dat iedereen hem volgde. Al het volk onder de zon liep die jongen achterna die in opstand kwam tegen de oude koning. Er kwam geen einde aan de stoet van zijn bewonderaars. Maar later zal er niemand zijn die nog een goed woord voor hem overheeft. Je ziet, ook dit is niets dan lucht en najagen van wind. [...]