43. Mislukte Projecten

Alfred in Chili

In Chili wordt veel gebouwd, dus er gaat ook regelmatig wat mis. De mooiste voorbeelden hier in Santiago zijn metrolijn 1 en Costanera Center. Metrolijn verbindt het centrum, Providencia en Las Condes en is daarmee de drukste metrolijn van de stad. Elke werkdag is die lijn compleet overbelast. Op bepaalde metrostations sta je al op de straat, voor de trappen naar beneden, in de rij. Dat is voor forens natuurlijk onwerkbaar. De overheid hier heeft nu twee nieuwe metrolijnen geopend, lijn 3 en 6, die ook andere wijken weer aansluiten op metrolijn 1, nota bene op de drukste stations. Dat leidt nu tot complete chaos, want je kunt de metro van lijn 3 en 6 natuurlijk prima in, maar je aankomstperron voor de wissel naar lijn 1 staat vervolgens helemaal vol, je kunt de metro dus niet uit! Vervolgens kom je dan uit op een plek waar je helemaal niet heen wilde en mag je het van daar af uitzoeken. De overheid heeft dat ook door en heeft nu ook een parallellijn voor lijn 1 in de planning... maar zelfs als alles volgens planning zou verlopen (wat nooit gebeurd), dan opent deze lijn pas in 2028. De komende 10 jaar zullen we dus nog wel met een onwerkbare metroaansluiting zitten. Een ander groot project in Santiago is Costanera Center: de hoogste toren van Zuid-Amerika met een shopping mall op de eerste vier verdiepingen en verder vooral kantoorruimte. De toren is gebouwd door Horst Paulmann, een van oorsprong Duitse miljardair die bekend staat om zijn van-dik-hout-zaagt-men-planken-mentaliteit. De beste man heeft het project dan ook met veel tempo neergezet, waarbij hij geen zin had om op zaken als vergunningen te verwachten. Maar ja, voor een project van deze omvang heb je onder andere een vergunning nodig waarin je zaken regelt omtrent het vervoer van zoveel mensen naar één plek. Die vergunning werd niet verleend, waardoor de toren leeg bleef staan. Toen dit opgelost was, was het crisis, dus stond de toren nog jaren leeg. Nu de crisis voorbij is komen de kantoorruimtes in gebruik en nu blijkt waar die vergunning voor was: het is niet te doen om met zoveel mensen bij Costanera Center te komen, het staat er elke ochtend he-le-maal vast. De oplossing is dezelfde: de nieuwe parallellijn van de metro krijgt een station recht onder de toren. Maar ook voor dit probleem zullen we dus nog 10 jaar moeten wachten op een goede oplossing. Tot die tijd is Costanera Center een prachtige toren om te zien, maar een waardeloze werkplek en op de investering van 1 miljard zal meneer Paulmann bepaald geen winst hebben gemaakt. Op de radio bij "De Wereld van BNNVARA" mocht ik er meer over vertellen.