ΣΕΝ: Οι καινοτομίες ενός θεσμού που ιδρύθηκε από γυναίκες για γυναίκες

Ιστορία μιας πόλης

Πότε ιδρύεται ο Σύλλογος Εκπαιδεύσεως Νεανίδων, από ποιον και ποια ήταν η αποστολή του; Ισχύει ότι αφορμή αποτέλεσε η επιδημία χολέρας που ξέσπασε στην Αθήνα και στον Πειραιά στα μέσα του 19ου αι.;

Ποιες είναι οι πηγές μας για τα πρώτα χρόνια του θεσμού; Από πού μαθαίνουμε για αυτόν; Είχαν προηγηθεί άλλες παρόμοιες πρωτοβουλίες;

Πώς διαδόθηκε η ιδέα για αυτό το Σύλλογο; Πού στεγάζεται ο ΣΕΝ; Πώς υποστηρίχθηκε αρχικά οικονομικά; Πόσα άτομα υποστηρίζει κατά τις πρώτες δεκαετίες της λειτουργίας του;

Πώς επηρεάζεται η λειτουργία του ΣΕΝ από τα προσφυγικά κύματα της δεκαετίας του 1920 και κατόπιν από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο; Πώς μεταβάλλονται τα εκπαιδευτικά προγράμματα ανά τις δεκαετίες; Πώς αφουγκράζεται ο ΣΕΝ τις αλλαγές στην κοινωνία;

Με τον ΣΕΝ ενεπλάκησαν, ανά τα χρόνια, σημαντικές προσωπικότητες όπως η Σοφία Σλήμαν, ο Γρηγόριος Ξενόπουλος, η Εύα Σικελιανού. Τι γνωρίζουμε γι αυτές τις περιπτώσεις;

Τι γίνεται στα χρόνια της Χούντας και της Μεταπολίτευσης; Σήμερα, ποια είναι η λειτουργία του; Μπορούμε να πούμε ότι ως θεσμός, ο ΣΕΝ είχε, με σημερινούς όρους, καινοτόμο και φεμινιστικό χαρακτήρα;

Η Μαρία-Λουίζα Τζόγια Μοάτσου σπούδασε αρχιτεκτονική στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, έλαβε μεταπτυχιακό δίπλωμα στον περιβαλλοντικό σχεδιασμό πόλεων και κτιρίων από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και διδακτορικό στην Ιστορία της Αρχιτεκτονικής από το Πανεπιστήμιο της Θεσσαλίας.

Έχει ασχοληθεί με τη μελέτη και επίβλεψη νέων κτισμάτων και οικιστικών μονάδων και αποκαταστάσεις παραδοσιακών κτηρίων. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα και συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικές εκδόσεις αρχιτεκτονικής, τουρισμού και ιστορίας της σκηνογραφίας.

Σε συνεργασία με την ομότιμη καθηγήτρια της οικονομικής και κοινωνικής ιστορίας στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Λυδία Σαπουνάκη-Δρακάκη, έχει συγγράψει βιβλία σύγχρονης πολιτισμικής ιστορίας καθώς και ιστορίας των επιχειρήσεων. Ανάμεσά τους Η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου, ΜΙΕΤ, 2011.